Elim (hebr: אֵילִם), (wielkie drzewa) - według biblijnej Księgi Wyjścia]] 15:27 oraz Księgi Liczb 33:9,10 drugie miejsce obozowania Izraelitów po przejściu przez Morze Czerwone w czasie wędrówki z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej pod wodzą Mojżesza.
Utożsamia się je z Wadi Dżarandal w pobliżu egipskiego miasta Dżaranda (Al-Gharanda) w zachodniej części półwyspu Synaj, nad Morzem Czerwonym przy Zatoce Sueskiej w muhafazie Synaj Południowy, przy obecnej drodze z Suezu do Szarm el-Szejk. Według Biblii i Józefa Flawiusza Elim to oaza z 70 palmami i 12 źródłami. [1]
| Poprzednie obozowisko: Mara |
Wyjście Izraelitów z Egiptu |
Następne obozowisko: Wybrzeże Morza Czerwonego |