Mafkat lub Kraj Turkusów – starożytnoegipski okręg na półwyspie Synaj, w protektoriacie Święta Katarzyna w muhafazie Synaj Południowy w Egipcie.
Egipcjanie wydobywali tu turkus w dwóch miejscach, w Wadi Madżara i Sarabit al-Chadim. Eksploatacją bogatych złóż rudy miedzi i turkusów pierwsi zajęli się w epoce brązu Semici z Mezopotamii. Później rozpoczęła się kolonizacja tych terenów za faraonów z III dynastii, którzy z semickich mieszkańców uczynili niewolników-górników. Kopalnie czynne były sezonowo z przerwami przez tysiące lat. Eksploatacja turkusów osiągnęła apogeum za panowania XII dynastii. .Starożytni Egipcjanie stosowali turkusy w jubilerstwie; występowały w Mafkat jako grudki w czerwonym piaskowcu.
Obecnie wydobycie na skalę przemysłową jest nierentowne, jednak miejscowi beduini prymitywnymi metodami nadal pozyskują tu turkus. W okręgu znajduje się – odkryta w 1792 roku – świątynia poświęcona bogini Hathor (Pani Turkusów) i bogowi Sopdu (Strażnik Pustynnych Szlaków). W Wadi Mukattab znajdują się dziesiątki hieroglifów, a w Wadi Maradżan inskrypcje. W tej ostatniej wadi starożytne sztolnie zostały zasypane, w wyniku krótkiej eksploatacji w 1901 roku przez Brytyjczyków.
Obecnie kilka tysięcy zwiedzających, głównie z kurortu Szarm el-Szejk, odwiedza corocznie ten rejon. Mafkat – pomiędzy Abu Zanima a Serabit al-Chadim – utożsamiany jest również z Dofka, pierwszym miejscem, w którym zatrzymali się Izraelici po opuszczeniu pustkowia Sin, według Biblii prowadzeni z niewoli egipskiej przez Mojżesza do Ziemi Obiecanej. Ponieważ turkus jest stosunkowo miękki, łatwo się go graweruje. Taki wygrawerowany kamień został umieszczony w napierśniku sądu, noszonym przez arcykapłana Aarona. Znajdował się na początku drugiego rzędu klejnotów i była na nim wypisana nazwa jednego z 12 plemion izraelskich (Ks. Wyjscia 28:2, 15, 18, 21; 39:11). Prawdopodobnie pochodził z okręgu Mafkat.
Linki zewnętrzne[]
Bibliografia[]
- Egipt, Pascal, ISBN 978-83-7304-689-4
- Ruben Zieliński Kraje arabskie i Izrael, Egipt